zaterdag 15 april 2017

Kun je het geloven, die gekken hebben de Turtle verkocht. 14-04-2017




Ja, het is van de gekke. We kunnen het zelf nog amper geloven dat onze mooie 4x4 expeditie truck is verkocht.

Eerst nog over de voet van Joop. Hij heeft 75 dagen met die voet omhoog gezeten en dat was goed balen. Je komt om te kiten en daar zit je dan. Na het spuitende bloed uit de voet kwam er nog een vervolg drama.
Joop is van mening dat er te snel is geopereerd, de voet was enorm gezwollen en er is gelijk geopereerd. Hierdoor stond er zoveel spanning op de wond dat er bij de hechtingen geen doorbloeding meer was en het vel begon af te sterven. Het gevolg was een enorm gat in mijn voet, echt bizar. We zijn ons beiden rot geschonken toen dat vel er af kwam. We hebben de nodige adviezen gekregen van een andere arts en van Inge, een oud cursist en goede vriendin, die de nodige mentale en medische adviezen gaf. Na 1 maand was de wond weer redelijk dicht. Na 10 weken kon ik weer rijden en wat meer belasten. Na 3 maanden kon ik er weer wat op lopen. We zijn nu bijna 4 maanden verder en het herstel gaat langzaam, het zal wel tot een jaar kunnen duren.

Na het laatste ziekenhuis bezoek zijn we naar het strand van El Tecolote, noord van La Paz, gegaan.
Ook hier maakten we weer leuke vrienden en komen Evi en Bram, die even in Nederland zijn geweest, ons weer opzoeken. Na een paar dagen nemen we afscheid want we willen nog wat meer gaan bekijken op de Baja.

Het is dringend nodig dat de Turtle weer eens wordt gewassen. Ook achter zijn oren hij krijgt een grote wasbeurt en aan de onderzijde ook. Er wordt de nodige olie op het chassis gespoten. Alle lak is erg dof en ik krijg een adresje van Omar. Deze heeft een groot auto was- en poetsbedrijf.
Er zou waarschijnlijk iemand uit München komen kijken, maar deze zegt op het laatste moment af en koopt een Unimog in België.




Ik wil de Turtle er wel er mooi laten uit zien, ook voor als er misschien andere klanten komen. Ik ga met Omar op pad om speciale poets spullen voor de polyester opbouw te kopen.
Dan begint de klus: 4 poets specialisten zijn 2 dagen druk. Er is bij Omar een motto: de klant is koning en het moet perfect zijn. Ik kan je verzekeren dat dit lukt. Ik zit de hele dag op een stoel met de poot omhoog en geef de nodige commentaren. Het resultaat is geweldig. Ook de motor is tiptop schoon. Natuurlijk moet dit worden geshowd aan onze vrienden en we gaan weer terug naar El Tecolote. Echt, hij glimt als een honden l. in de maneschijn. Iedereen is verbluft.

 

Bram zijn zonnepaneel heeft het begeven en ik help die ITer wel op weg. Na 2 dagen heeft hij nieuwe panelen en weer solar stroom.

De verkoop,waarom in godsnaam?

We hebben in onze DAF meer dan 6 jaar geleefd en gereden en er veel avonturen mee beleefd, soms meer dan ons lief was. We hebben 26 landen bezocht en ongeveer 150.000 km gereden.

Na 4.5 jaar in Zuid- en Noord Amerika stonden we voor de vraag waar nu heen. We willen weer graag naar Zuidelijk Afrika, waar we vroeger ook al 900 dagen hebben rond gereisd, maar om de Turtle daar heen te verschepen brengt veel kosten met zich mee: verscheping, carnet de passage, dure verzekeringen.
Ook is hij natuurlijk best duur in verbruik en onderhoud en na nu al weer ruim 8.5 jaar reizen zonder inkomen, moeten we de broek riem wat aanhalen. Ook ons pensioen is door onze staat met ruim 2 jaar uitgesteld.
En dan is daar, niet te vergeten, nog onze Dire Straits DAF bus, die al 6 jaar in de stalling staat.

Na veel op het internet te hebben rond gezocht, zien we dat er in onze prijsklasse eigenlijk geen vergelijkbare auto's worden aangeboden.

De video.
We gaan een video maken van onze Turtle, waarin alles wordt getoond en uitgelegd. Adrie is de camera vrouw en ik, op mijn kunst poot, speel de hoofdrol in deze film, wel zonder papegaai op m'n schouder . Het lukt prima in het Nederlands. Ik heb van vriendin Evi een spoedcursus video bewerking gekregen en plak alles aan elkaar. Het lukt me zelfs om het in het Engels opnieuw in te spreken.

De video is een hit, vooral in het Engels wordt hij op deze link https://www.youtube.com/watch?v=GKhOa9UecLQ&feature=youtu.be in zo'n 6 weken al 12.000 x bekeken.

We vermelden duidelijk dat, als mensen echt geïnteresseerd zijn, zij hier in Baja California, Mexico moeten komen kijken.
De reacties zijn overweldigend. We zitten heel wat uurtjes achter de laptop om vragen te beantwoorden.
Voor veel geinteresseerden is het Nederlandse kenteken een probleem. Er zijn veel Amerikanen die interesse hebben, maar daar mag hij pas worden geïmporteerd als hij 25 jaar oud is.

Dan toont Marcel interesse, hij komt uit Canada en daar mag de Turtle wel worden geïmporteerd. Dan gaat het snel: Marcel vliegt met zijn vrouw Anna naar de Baja voor inspectie van de truck. Hij heeft alle papieren al georganiseerd, transit papieren voor de US en Canada en de verzekering. De Turtle voldoet aan hun verwachtingen. We schudden handen en de deal is beklonken. Het plan is dat hij hem de volgende dag al wil mee nemen en ik moet met hem mee rijden over de Mexicaanse grens. Oeps, dat is erg ver, 1800 km naar zijn vakantie woning in Palm Springs. Daarna rijdt hij hem zelf, met zijn vrouw, verder naar Canada. Het is een toffe gast en we kletsen heel wat af en de tijd gaat snel. Hij heeft al ervaring met het rijden in grote trucks en ik sta versteld van zijn rij kunsten op de slechte en smalle wegen van de Baja.

 De Nieuwe eigenaars Marcel en Anna.

We nemen afscheid van onze strand-vrienden en verhuizen naar ons nieuwe onderkomen.

 

Ik was al op zoek naar een alternatief onderkomen, want onze vluchten naar Europa waren al geboekt voor 4 mei en we wilden dat niet veranderen. We moeten dus een maand ergens anders wonen. Helaas is alles vol geboekt en zijn de prijzen erg hoog ivm de komende feestdagen. Ik had al contact met Yaro, een paragliding instructeur en kiter. Hij heeft een stuk grond met daar op 2 giga grote oude caravans, bouwjaar 1951 en 1952. Ze zijn gemaakt met het aluminium wat er nog over was na de tweede wereldoorlog http://www.spartantrailer.com/history.html



Ja, Adrie vindt het wel wat. Het roept herinneringen op aan Ome Piet se huissie in The Hell in Zuid Afrika, waar we ooit eens hebben geslapen.
We hebben natuurlijk een hele lading spullen uit de Turtle en hoe we dat naar Europa krijgen is het volgende avontuur.
Adrie heeft veel werk aan het schoon maken van de caravan waar we tijdelijk in wonen. Een hagedis van Zo'n halve meter wil mijn plekje in bed innemen, maar Adrie heeft hem snel naar buiten gebonjourd.
Na een week ben ik weer terug en Adrie heeft zich best vermaakt. Ze is welkom het hotel naast ons en mag gebruik maken van het zwembad en de bar, iets wat ze natuurlijk erg vervelend vindt.

 

 

We zullen eind Mei begin Juni ook Nederland bezoeken, want mijn moeder is niet blij dat we ons al 3 jaar niet hebben laten zien en ja we voelen ons schuldig.
Als er nog vrienden die ons weer eens willen zien en verwennen, :-) , stuur maar een berichtje.
We kunnen zolang bij zus-lief wonen in Leerdam, bedankt Elsbeth en Clemens.

Gaan we onze Turtle missen? JA, ZEKER WETEN!

 De laatste of de foto van de Turtle!!!!!!!


Tot een volgende keer.
Groetjes van Joop en Adrie.



Can you believe it, those crazy people have sold their Turtle! 14-04-2017.

Yes, it's crazy. We can hardly believe it ourselves that our beautiful 4 x 4 expedition truck is sold.

First still som more on Joop's foot. He sat for 75 days with that foot up and that was not nice. You come to kite and there you are, not being able to do anything.
After the blood spouting from the foot there was a sequel drama.
I believe that they operated too fast, the foot was very swollen and they operated on it right away. As a result, there was so much tension on the wound that at the stitches that there was no more blood flow and the skin started to die off. The result was a huge hole in my foot, really bizarre.We have had the necessary second opinions from another doctor and from Inge, an old student and good friend, who gave mental and medical advice. After 1 month the wound was pretty much closed. After 10 weeks I could drive again and walk a little on it. After 3 months I was able to walk some more. We are now almost 4 months on and the recovery is going slowly, it could last up to a year.

After the last hospital visit we went to Playa El Tecolote, north of La Paz. Here we made some more nice friends and Bram and Evi, who had been in the Netherlands for a while, came to visit us again.
But after a few days we said goodbye, because we wanted to see some more of the Baja.

The Turtle really needed a good wash. Even behind his ears he got cleaned thorougly and also the bottom and there is the necessary oil sprayed on the chassis.
All lacquer is very dull and I get the address of Omar. He has a large car washing- and polishing company and will polish the truck
Someone from Munich should come over to inspect the Turtle, but at the last moment he lets us know he will not come and buys a Unimog in Belgium.
I want to see the Turtle look beautiful, there might be other customers. I'm going with Omar to buy special polishing stuff for the polyester box.
Then the job starts: 4 polishing specialists are working on it for 2 days. At Omar's they have a motto: the customer is king and it should be perfect. I can assure you that this worked out. I have been sitting on a chair all day, with my leg up and giving the necessary comments. The result is great. Also the engine is tiptop clean. Of course this should be shown to our friends and we go back again to Playa El Tecolote. The Turtle really shines. Everyone is baffled.
Bram's solar panel is broken and I help the IT-man on the way. After 2 days he has two new panels and solar power again.

The sale, why in God's name?

We have lived and driven in our DAF for over 6 years and had many adventures with it, sometimes more than we would like. We have visited 26 countries and have driven about 150,000 km.

After 4.5 years in South and North America we stood for the question where to go now. We want to go back to southern Africa again, where earlier, we have traveled around 900 days. But shipping the Turtle there brings a lot of costs: shipping, carnet de passage, expensive insurance.
He is also thursty for fuel, after already more than 8.5 years of traveling without income, we need to tighten our belts a little. Also our pension is delayed by our State with over 2 years.
And then there is still our Dire Straits DAF bus, which is in storage for more than 6 years now.

After much searching on the internet, we noticed that there are actually no comparable cars in our price range offered.

The video.
We're going to make a video of our Turtle, in which everything is shown and explained. Adrie is the camera woman and I, on my peg leg, play the leading role in this film, but without a parrot on my shoulder. It works out fine in Dutch. I have had a crash course in video editing from friend Evi and paste everything together. I could even put it in English.

The video is a hit, especially in English. You will find it on this link https://www.youtube.com/watch?v=GKhOa9UecLQ&feature=youtu.be in about 6 weeks already 12,000 views.

We mentioned that, when people really interested, they should come here in Baja California, Mexico to inspect the truck.

The reactions are overwhelming. We spend a lot of hours sitting behind the laptop to answer all the questions.
For many buyers the Dutch vehicle registration is a problem. There are many Americans who are interested, but the truck may only be imported there if it is 25 years old.

Then Marcel from Canada shows interest. And in Canada the Turtle can be imported.
Then everything goes fast: Marcel flies with his wife to the Baja to inspect the truck. He has all the papers already organised, transit for US to Canada, insurance, and so on.
The Turtle meets their expectations. We shake hands and the deal is done. The plan is that he wants to take with him the next day and I have to drive with him across the Mexican border. Oops, that is very long drive, 1800 km to their holiday house in Palm Springs. Then he drives the truck, together with his wife, on to Canada. It is a real cool guy and we chat a lot on the way. He already has experience driving large trucks and I am amazed by how sure he drives on the bad and narrow roads of the Baja.

Than we said goodbye to our beach-friends and move to our new accomodation.
I was already looking for an alternative accommodation, because our flights to Europe are already booked for 4 May and we didn't want to change that. We have to live somewhere else for a month, without the Turtle.
Unfortunately everything is fully booked and prices are very high due to the upcoming holidays. I already had contact with Yaro, a paragliding instructor and kiter. He has a piece of land with 2 giga big old caravans on it. They are built in 1951 and 1952, made with the aluminium that was left after the second World War http://www.spartantrailer.com/history.html and we can rent them for a month.

Yes, Adrie likes it. It evokes memories of Ome Piet se huissie in The Hell in South Africa, where we have slept once for a few nights.
We have, of course, a whole load of stuff from the Turtle and how we will get that to Europe is the next adventure.
Adrie has a lot of work cleaning the caravan where we temporarily live. My place in the bed was almost taken by a lizard of about half a meter long, but Adrie trew him out.
After a week I'm back again. Adrie did not mind being by herself. She is welcome in the hotel next to us and may use the swimming pool and the bar, something she found, of course, very agreeable.

We will visit the Netherlands, end of May, early June because my mother is not happy that we did not show ourselves for already 3 years and yes we feel guiltyabout that.

Are we going to miss our Turtle? YES, DEFINITELY.


See you next time.
Greetings from Joop and Adrie.

maandag 16 januari 2017

Joop achter de cactussen, voor 2 maanden. 16-01-2017.
















We rijden zuidelijker op de Baja California. Dit schiereiland met soms erg smalle wegen is meer dan 1200 km lang. Het landschap is erg droog en staat vol met Cardon cactussen, zo ver als het oog rijkt. Omdat het niet erg breed is rij je de ene keer aan de Pacific Ocean, welke koud is en aan de andere kant, de oost kant aan de Zee van Cortes (Golfo de California) waar het in de winter aangenamer is, zo'n 29 graden overdag. We vinden vaak mooie plekjes om te staan, deze vrijheid heb je hier nog. 

 
Via FaceBook worden alle Panamericana reizigers uitgenodigd voor een gezellig weekend in de buurt van La Paz, op het strand van Tecolote. Bram en Evi, uit Nederland met een VW Syncro busje, 

 

 

hebben dit georganiseerd. Het is een gezellig weekend ,waar we veel oude en nieuwe reisvrienden treffen.
Op Zondag zijn we met een groep een boottocht gaan maken. Helaas had Adrie er geen zin in, ze kon dus mooi op de hond, Hezzi, van Michael en Antje passen. 

Video's van Joop. https://web.facebook.com/JoopenAdrieBernard/videos/646591528876393/
https://www.youtube.com/watch?v=hwa5TjDHPc0


Het was echt super. Eerst zijn we naar de Walvishaaien gegaan. Daar hebben we mooi kunnen snorkelen met deze giga-grote vissen, ze kunnen wel tot 16 meter lang worden.
Hierna zijn we naar een eiland gevaren met mooie rotsformaties en strandjes. Bij een klein eiland was een grote Zeeleeuwen kolonie. We konden een grot in zwemmen, waar ook veel Zeeleeuwen zwommen, erg leuk. Wat een zwemmers zijn dat. Ze hebben helemaal geen problemen met ons, je kunt ze zelfs aanraken als ze langs zwemmen of ze raken jou aan. Hierna een lunch op een strandje en op de terugweg nog een Fregatvogel kolonie met wel 1500 vogels. Ze zien er altijd zo prehistorisch uit met de vorm van hun vleugels.



Het was een ongelofelijke ervaring deze trip, we hebben ruim 100 km. gevaren.


Elke dag show van springende roggen.

 Ons plekje voor de komende 2 maanden

Joop wil graag een maandje gaan kiten en er zijn hier een paar Wereld Kite Hotspots. We gaan naar La Ventana, El Sargento en vinden een mooie plek, een beetje beschut, aan het stran.
Ze kiten hier ook met Hydrofoils (speciaal soort board) en dat wil Joop ook leren natuurlijk, maar lessen zijn erg duur: 100,-US$ p/u. Hij vindt iemand die het hem wil leren als hij bij hem een board koopt. Deze deal staat hem wel aan. Op de dag dat hij het wil gaan proberen, gaat hij voor Adrie de schone was ophalen en op de weg terug komt hij in een bocht ten val met de motor en breekt zijn voet. Het is een beetje afgelegen, maar er wordt een ambulance geregeld. Adrie is ook vlakbij (Joop was er bijna) en we gaan naar het ziekenhuis in La Paz, zo'n 50 km ver. Een mooi ziekenhuis. Dan komt onze arts. Het lijkt wel of hij zo van de boerderij is getrokken: een grote vent met handen als kolenschoppen. Hij vindt dat Joop geopereerd moet worden. De arts in België, van de verzekering heeft een andere mening en ik weet het niet en barst van de pijn.

 Mijn idee is: als ze het aan elkaar schroeven kan ik sneller weer op het water. :-)
Een paar uur later moet ik onder het mes. Adrie kan beter naar de camper gaan, vind ik. Ze neemt met moeite afscheid.
In de operatie kamer gaat het gebeuren. De chirurg, Dr Camarena, kijk paar filmpjes op YouTube, w.s. hoe hij mijn probleem het beste kan behandelen, vervolgens vindt hij een pop zender en het kan gaan beginnen. Ik heb mijn oorstopjes in gedaan want het lijkt me maar niets al dat geboor en geschroef in mijn voet. Ik krijg een ruggeprik en, gelukkig, een klap en ik ben onder zeil. 





Als ik klaar ben mail ik Adrie dat ik nog leef en slaap ik als een blok ( beter dan zij) 
en de volgende morgen is mijn engel er al weer. 
Gelukkig mag ik die dag al weer terug naar de camper.
Het verhaal is: na 6 weken 50% belasten en na 8 weken 100%, maar nog niet sporten = mooi K......
We staan gelukkig erg mooi, met een super uitzicht. (op kiters) Adrie kan op de fiets naar het dorp voor wat boodschapjes en we moeten ook regelmatig naar het ziekenhuis om de hechtingen er uit te laten halen en controle en kunnen dan gelijk boodschappen doen bij Walmart. We kunnen hiervoor een auto huren in het dorp. Tijdens mijn eerste bezoek ga ik bijna 3 x onderuit op die rot krukken. Ook in de wachtkamer van de dokter hadden ze net gedweild en ik maak bijna een smak. Ik kan me nog net op een bank laten vallen. Ook heb ik last van mijn schouder, dus geen feest die krukken. Gelukkig heb ik op het internet een aluminium kunst poot gevonden en deze besteld. Een vriend deze kan meenemen uit de USA.
Het is niet mijn ding om achter de cactussen te zitten voor 2 maanden, maar het is je voet en dus afzien.
We krijgen regelmatig bezoek van andere reisvrienden. Bram en Evi komen en helpen ons met het aanvullen van de watervoorraad.


Han en Monique komen ook nog voorbij en helpen de motor achter op de camper te zetten, zodat ik toch niet in de verleiding kan komen om te gaan rijden. :-) Omdat ze mijn uit knop niet kunnen vinden, met al mijn gelul, gaan ze er weer snel vandoor. ;-)

 

 Ook Rutger en Hetty zijn in de buurt en komen ons bezoeken. Ze zijn verliefd geraakt op een hondje van Tecolote en reizen nu met een klein zwart monster er bij, 2 honden dus nu.

Ook Cel en Dani, die we een paar keer in de USA hebben getroffen, komen nog even langs. En Michael en Antje met Hezzi en zoon Etienne, komen nog een keer langs. Ik denk dat het nu wel ophoudt, want iedereen is op weg naar het zuiden en wij raken achterop door de problemen met mijn voet.


Van de week nog een klein drama: ik wil naar de wc en zie bloed komen door het verband. We halen het verband weg en er spuit een staaltje bloed uit de voet en dit gaat met de hartslag op en neer, wel 20 cm hoog. Echt bizar om dit zo uit je voet te zien pompen. Adrie raakt echt in paniek. Nu maar weer een drukverband aangelegd en het is weer dicht. Adrie ruimt de bloedspetters op. Mijn moeder zei altijd tegen Adrie: trouw met een Bernard en je verveelt je nooit. Nou, zo is het ook.

Nou, tot een volgende keer, hopelijk met wat leukere verhalen.

Groetjes van Joop en Adrie.